چکیده :
ترجمه ماشینی:
نوشته میشل فوکو همه می‌دانند که در فرانسه منطق‌دانان کمی وجود دارند، اما تاریخ‌دانان علم بسیارند.
و اینکه در «تاسیسات فلسفی» - اعم از تدریس یا تحقیق - جایگاه قابل توجهی را اشغال کرده اند.
اما آیا دقیقاً می دانیم که در طول این پانزده یا بیست سال گذشته، تا همان مرزهای تأسیس، «اثری» مانند ژرژ کانگویلهم می تواند برای آن افرادی که از آن جدا شده اند داشته باشد.
، یا به چالش کشیده است، استقرار؟ بله، می دانم، تئاترهای پر سر و صدای تری نیز وجود داشته است: روانکاوی، مارکسیسم، زبان شناسی، قوم شناسی.
اما این واقعیت را فراموش نکنیم که همانطور که می‌خواهید به جامعه‌شناسی محیط‌های فکری فرانسه، عملکرد مؤسسات دانشگاهی یا نظام ارزش‌های فرهنگی ما بستگی دارد: در تمام بحث‌های سیاسی یا علمی این شصت سال عجیب گذشته، نقش «فیلسوفان» - منظورم صرفاً کسانی است که تحصیلات دانشگاهی خود را در گروه فلسفه گذرانده بودند - مهم بوده است: شاید برای خوشایند برخی افراد بسیار مهم باشد.
و به طور مستقیم یا غیرمستقیم، همه یا تقریباً همه این فیلسوفان مجبور شده‌اند با تعلیمات و کتاب‌های ژرژ کانگویلهم «سازگار شوند».
از اینجا، یک تناقض: این مرد که کارش ریاضت‌آمیز است، عمداً و با دقت به حوزه‌ای خاص در تاریخ علم محدود می‌شود، که به هر حال برای رشته‌ای دیدنی نمی‌گذرد، به نوعی خود را در بحث‌هایی که در آن‌ها حضور داشته است، یافته است.
خودش مواظب بود که هیچوقت نفهمد.
by michel foucault everyone knows that in france there are few logicians but many historians of science; and that in the 'philosophical establishment' - whether teaching or research oriented - they have occupied a considerable position.
but do we know precisely the importance that, in the course of these past fifteen or twenty years, up to the very frontiers of the establishment, a 'work' like that of georges canguilhem can have had for those very people who were separ ated from, or challenged, the establishment? yes, i know, there have been noisier theatres: psychoanalysis, marxism, linguistics, ethnology.
but let us not forget this fact which depends, as you will, on the sociology of french intellectual environments, the functioning of our university institutions or our system of cultural values: in all the political or scientific discussions of these strange sixty years past, the role of the 'philosophers' - i simply mean those who had received their university training in philosophy department- has been important: perhaps too important for the liking of certain people.
and, directly or indirectly, all or almost all these philosophers have had to 'come to terms with' the teaching and books of georges canguilhem.
from this, a paradox: this man, whose work is austere, intentionally and carefully limited to a particular domain in the history of science, which in any case does not pass for a spectacular discipline, has somehow found him self present in discussions where he himself took care never to figure.
نویسنده :
Georges Canguilhem (ژرژ کانگیلم)
منبع اصلی :
http://libgen.rs/book/index.php?md5=EC2B0445D973C36DE73D5146A33B7288
فروست:
Studies in the History of Modern Science 3
یادداشت :
آدرس دیگر: http://libgen.rs/book/index.php?md5=73E709DFC7AC36E024CBB62C5967E80A
توضیحات فیزیکی اثر :
208 صفحه
فهرست مندرجات:
Table of contents :
Front Matter....Pages i-xxv
Front Matter....Pages 1-1
Preface to the Second Edition (1950)....Pages 3-5
Introduction....Pages 7-8
Introduction to the Problem....Pages 11-16
Auguste Comte and ‘Broussais’s Principle’....Pages 17-28
Claude Bernard and Experimental Pathology....Pages 29-45
The Conceptions of René Leriche....Pages 46-53
Implications of the Theory....Pages 54-60
Introduction to the Problem....Pages 63-68
A Critical Examination of Certain Concepts: The Normal, Anomaly, and Disease; The Normal and the Experimental....Pages 69-85
Norm and Average....Pages 86-104
Disease, Cure, Health....Pages 105-118
Physiology and Pathology....Pages 119-135
Conclusion....Pages 137-138
Front Matter....Pages 139-139
Twenty Years Later …....Pages 141-143
From the Social to the Vital....Pages 145-158
On Organic Norms in Man....Pages 159-170
A New Concept in Pathology: Error....Pages 171-179
Epilogue....Pages 181-181
Back Matter....Pages 183-209